Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 15, 2006
Dear diary...

… σκέφτηκα να σου γράψω μετά που διάβασα ένα post της Artanis, που μου άρεσε, κι επειδή με αναφέρει κιόλας, βρίσκω κομψό ν’ ανταποδώσω τη φιλοφρόνηση, κι ας βαρύνομαι τοιουτοτρόπως με την υποψία του metablogging.

Τώρα, αυτό το metablogging εμένα δεν μου φαίνεται κακό, επειδή χρησιμοποιούμε το blogging για να μιλήσουμε για το blogging, όπως γίνεται και με τη μεταγλώσσα, όπου χρησιμοποιούμε τη γλώσσα για να μιλήσουμε για τη γλώσσα, ή με τη μεταφιλοσοφία, όπου χρησιμοποιούμε τη φιλοσοφία για να μιλήσουμε για τη φιλοσοφία. Μου φαίνεται πως μπορούμε να κολλήσουμε το «μετα-» σε οποιαδήποτε λέξη κι έτσι να δείχνουμε πως έχουμε προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα (κάνουμε, τρόπον τινά, ένα είδος επιστημολογικής υπέρβασης), αλλά τώρα σκέφτομαι πως σε μερικές περιπτώσεις θα μπορούσε να προκληθεί σύγχυση, όπως ας πούμε με τη λέξη «μεταποίηση», που κάλλιστα κανείς θα μπορούσε να νομίσει ότι σημαίνει «μετασχηματισμός» και όχι σχολιασμός της ποιήσεως διά της ποιήσεως. Μάλλον γι’ αυτό γίνεται τόση φασαρία για το metablogging, φαίνεται πως σημαίνει και κάτι άλλο, οπότε είναι φυσικό να τα μπερδεύουμε.

Πάντως εμένα με απασχολεί που αυτήν την εποχή δεν προλαβαίνω να κάνω όσα θα ήθελα. Βλέπεις, το καλοκαίρι που ήμουν πιο εύκαιρη, όλοι είχαν πάει διακοπές και δεν είχα τι να διαβάσω, και τώρα που έχω του κόσμου τις δουλειές, γράφουν και δημοσιεύουν μετά μανίας και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να διαβάζω διαγωνίως, με την ψυχή στο στόμα, το ένα μάτι καρφωμένο στο ρολόι και ορατό τον κίνδυνο του μόνιμου αλληθωρίσματος. Φυσικά, για να σχολιάσω ούτε λόγος, επειδή, κοντά στ’ άλλα, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που να ταιριάζει με όλες τις περιπτώσεις και σ’ αυτό, ομολογώ, ζήλευα πάντα μερικούς κριτικούς βιβλίου (κινηματογράφου, θεάτρου κλπ.) που καταφέρνουν να γράφουν έξοχα κείμενα, χωρίς να έχουν διαβάσει όλο το βιβλίο, κι όταν βλέπω τις κριτικές τους λέω «ναι, δίκιο έχουν» και η μόνη ερμηνεία που μπορώ να βρω είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν γεννηθεί με χάρισμα, κάτι σαν «ευλογία», καταλαβαίνεις, πράγμα που με στενοχωρεί, διότι εγώ δεν το έχω αυτό και, όσο να ’ναι, νιώθω αδικημένη και αντιλαμβάνομαι ότι όλα τα περί ισότητας που ακούω είναι κολοκύθια με τη ρίγανη. Να, ας πούμε, κάποτε είχα πάει να δώσω ένα μάθημα χωρίς να το έχω διαβάσει και έγραψα ένα εξαιρετικό δοκίμιο, αλλά ο καθηγητής μ’ έκοψε, ενώ αν είχα το χάρισμα που λέγαμε, θα το περνούσα το μάθημα – ε, λοιπόν, αυτό δεν είναι αδικία; Δεν σχολιάζω λοιπόν κι εγώ, επειδή φοβάμαι ότι, έτσι όπως διαβάζω βιαστικά, κάτι θα μου διαφύγει και το σχόλιο θα είναι «αλλού ’ντ’ αλλού», όπως λέει κι ο Godot, που του κάπνισε να γίνει ναυτικός στα καλά καθούμενα, και αν γίνει αυτό, τότε σίγουρα ο π θα απαντήσει επισημαίνοντας την παρανάγνωση, άσε που μπορεί και ο cyrusgeo να μου πει ότι υποπίπτω σε λογικές πλάνες.

Το χειρότερο είναι ότι, όσο περνούν οι μέρες, θα έχω όλο και λιγότερο χρόνο, αφού αρχίζει το χειμερινό τηλεοπτικό πρόγραμμα. Ήδη ξεκίνησε ο «Καφές με την Ελένη» και πολύ λυπήθηκα που δεν κατάφερα να παρακολουθήσω τις πολύ χρήσιμες συμβουλές που λένε εκεί πέρα όλοι αυτοί οι ειδικοί. Αυτές οι πρωινές εκπομπές μου αρέσουν γιατί, χώρια που μαθαίνεις ένα σωρό πράγματα, είναι και πολύ χαρούμενες, όλοι τους γελάνε, τραγουδάνε, χορεύουν, διασκεδάζουν, κι αυτό είναι πολύ καλό, διότι δείχνουν ότι η ζωή είναι ωραία, δεν είναι όλο προβλήματα και δυσκολίες. Να, αυτό προσπαθώ να πω στον Mboy, «η ζωή είναι ωραία, βρε, γράψε κάτι χαρούμενο που όλα σου τα κείμενα είναι μαύρα κι άραχνα», κι αυτός αντί να με ακούσει πήγε κι έκανε ένα καινούριο blog για τους Ζαπατίστας και μπαίνεις να διαβάσεις και σου σφίγγεται η ψυχή. Αλλά έτσι κάνουν όλοι τους εδώ μέσα – και ο zero, και ο zouri, και ο Ροΐδης, και η tomboy, και η Cherryfairy (αν και αυτή πότε-πότε γράφει για χαρούμενα πράγματα), κι οι άλλοι που δεν μπορώ να αναφέρω γιατί θα γέμιζα σελίδες ολόκληρες – νομίζουν ότι το blog είναι εφημερίδα και πιάνουν και βρίσκουν θέματα δύσκολα και περίπλοκα.

Ευτυχώς τουλάχιστον που μπορώ να βλέπω τις μεσημεριανές εκπομπές, επειδή συνήθως συμπίπτουν με την ώρα του φαγητού. Και σ’ αυτές είναι όλοι τους χαρούμενοι και δείχνουν πράγματα που δεν θα μπορούσα ποτέ μου να δω, διότι για να πάει κανείς σ’ όλα αυτά τα ωραία και ακριβά μέρη πρέπει να είναι ή πλούσιος ή διάσημος ή και τα δύο. Φυσικά, τα θέματα δεν είναι πάντα ευχάριστα, όμως δεν είναι κακό να βλέπεις ότι και οι πλούσιοι και διάσημοι έχουν προβλήματα επίσης, έτσι σταματάς να παραπονιέσαι για τα δικά σου και συνειδητοποιείς ότι το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία, οπότε ίσως να είναι αλήθεια ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι τελικά. Δεν ξέρω, μπορεί αυτές οι εκπομπές κατά βάθος να απομυθοποιούν τη ζωή των πλουσίων και διασήμων, όπως έκανε νομίζω η «Λάμψη», θυμάμαι ότι για πάνω από δέκα χρόνια αυτή η δύστυχη οικογένεια Δράκου όλο προβλήματα και φασαρίες είχε – τα ίδια εξάλλου δεν βλέπουμε και στη «Βέρα στο δεξί»; Κι εκεί όλοι πλούσιοι είναι, αφού κανένας τους δεν δουλεύει, παρά όλο συζητάνε και ταξιδεύουν, κι όμως κανείς τους δεν είναι χαρούμενος κι ευτυχισμένος. Οπότε, το μήνυμα είναι σαφές κι αν κανείς σκεφτεί ότι παρ’ όλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες θα προτιμούσε να είναι πλούσιος και διάσημος, τότε σίγουρα δεν θα έχει καταλάβει τίποτα από τις αξίες που προσπαθούν όλες αυτές οι εκπομπές να μεταδώσουν, ότι δηλαδή η ζωή είναι ένα παιχνίδι, αρκεί να ξέρει να το παίζεις, όπως λέει και το καινούριο διαφημιστικό για την εκπομπή της Άννας Δρούζα.

Τώρα όμως πρέπει να σ’ αφήσω. Δυστυχώς δεν προλαβαίνω να γράψω περισσότερα, επειδή είναι η ώρα για το βραδινό φαγητό και αρχίζουν και τα βραδινά δελτία ειδήσεων, όπου όλοι φωνάζουν πάλι για τη διαφθορά και λένε πως αυτή η κυβέρνηση κάνει τα ίδια και χειρότερα από την προηγούμενη και δεν βγαίνει άκρη, άσε που δεν καταλαβαίνω πού βρίσκεται η είδηση σε όλα αυτά. Ευτυχώς όμως, στο Star όλα αυτά τα γεγονότα τα περνάνε πολύ-πολύ γρήγορα και μετά μας ενημερώνουν για τους ηθοποιούς και τους τραγουδιστές και για τα ζωάκια που υπάρχουν στους ζωολογικούς κήπους όλου του κόσμου.

 
Από τη Λίτσα κατά τις 7:50 π.μ. | Ενθύμιον |


20 Σημειώσεις:


Κατά τις 8:17 π.μ., Blogger mario

Καλημέρα Λίτσα, χαίρομαι που σε βλέπω πάλι και θα χαρώ ακόμα περισότερο όταν σε δω από κοντά.
να είσαι καλά.
φιλιά

 

Κατά τις 9:08 π.μ., Blogger zouri1

kalimera.

 

Κατά τις 9:55 π.μ., Blogger The Motorcycle boy

Να σχολιάζεις κάπου κυρία μου. Ένα τίποτα, ένα καλημέρα -να ξέρουμε πως είσαι εντάξει, γιατί ανησυχούμε αν κάνουμε καιρό να σε δούμε.
Από την άλλη -τι θέλεις να μας πεις δηλαδή; Οτι δεν έχεις χρόνο για να διαβάσεις ποστς και κάθεσαι και χαζεύεις τηλεόραση; Ε; (Εδώ που τα λέμε -καλά κάνεις. Κι εμένα μου αρέσει να φτάνω σε κατάσταση νιρβάνας, είτε με ναρκωτικά, είτε με το γνωστό παγωτό, είτε με τηλεόραση).
Α, και το καλαμπόκι δεν το έφτιαξα εγώ. Μαζί το φτιάξαμε και ήσουνα κι εσύ μέσα από τις πρώτες (βέβαια, μη χάσει η σουφραζέτα!)
Υ.Γ.1.: Ουφ, ευτυχώς που πόσταρες και βρήκα λίγο χώρο να γκρινιάξω.
Υ.Γ.2: Άντε , καλημέρα.

 

Κατά τις 11:21 π.μ., Blogger divine mitsakos

kalimera!

 

Κατά τις 11:41 π.μ., Blogger Unknown

καλημερα Λίτσα-πιάσαμε το αγαπημένο μου θέμα τωρα-τηλεόραση.Πρωινάδικα δε βλέπω,μεσημεριανά ναι.
Μαμά βοήθεια,η Δρούζα!Τι να σου κάνουν τα λεφτά άμα δεν έχεις φράγκο που λέει και το ασμα για τις σαπουνόπερες.Α,και΄σύντομα αρχίζει η καλύτερη κωμωδία της ελληνικής τηλεόρασης-Παπακαλιάτης.
Καλημέρες!

 

Κατά τις 12:04 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

Η καλύτερη τηλεόραση είναι η σβηστή τηλεόραση ( ακόμα και με σεμεδάκι από πάνω την προτιμώ έτσι). Καλημέρα!

 

Κατά τις 2:21 μ.μ., Blogger homelessMontresor

Εγώ πάντως σίγουρα έχω το χάρισμα του μέντιουμ! Σε ρώτησα στο mail αν έχεις τρεχάματα και μετά διάβασα το ποστ σου και κατάλαβα τι τραβάς!
Δράμα η κατάσταση πραγματικά! :-)

 

Κατά τις 2:36 μ.μ., Blogger K-Top

Ρε αφήστε τις τηλεοράσεις ήσυχες μη σας πιάσει η Βάντα Κακιοπούλου στο στόμα της...

 

Κατά τις 2:49 μ.μ., Blogger zouri1

ατρον,επειδη δεν την γνωριζω,βοηθα με σε παρακαλω.εχει ωραιο στομα?

 

Κατά τις 4:15 μ.μ., Blogger reservoirdogs

Αφήστε τα dear κι εγώ τα ίδια έχω πάθει με την έκ/λειψη ;)χρόνου.Ούτε να ποστάρω μπορώ, ούτε να διαβάσω καν,παρά μόνο τίτλους πια(ΑΥΤΕΣ! ήταν οι ειδήσεις των 12,τίτλοι ειδήσεων σε μισή ώρα κ.λ.π.).Ευτυχώς προλαβαίνω το πρωί όμως να τσιμπήσω λίγο Αυτιά κι έτσι συνδυάζω ΚΑΙ ενημέρωση ΚΑΙ τα μελό της "Βέρας" ΚΑΙ (όταν έχει Ψωμιάδη) το κέφι-κέφι-κέφι των πρωινάδικων!Επίσης έχω να προσθέσω στην μετα-λογία και το all time classic:Μετά το λύκειο τι?Σε φιλώ.
ΥΓ.Αtron ως ανταμοιβή της αναγνωστικής σου προσφοράς από δω και πέρα θα πω στη Βάντα να τη συνοδεύεις εσύ στα καλλιστεία καισε λοιπές πολιτιστικές εκδηλώσεις:)))Και φόρτισε την κάμερα;)))))

 

Κατά τις 4:39 μ.μ., Blogger cyrus

Α, όλα κι όλα!

Δεν θέλω ειρωνείες για την ελληνική τηλεόραση -- ειδικά για τις ειδήσεις.

Πού αλλού θα δεις πρώην υπουργούς του ΠΑΚ (το ΣΟ το αφήρεσα ιδία βουλήσει γιατί μου αρέσει να ακριβολογώ) να κατηγορούν την κυβέρνηση της ΝΔ για... διαφθορά;

Μου θυμίζει μια παροιμία -- να δεις πώς πάει ... να δεις πώς πάει -- κάτι με γάιδαρους και πετεινούς, μου φαίνεται...

 

Κατά τις 5:13 μ.μ., Blogger ZissisPap

Καλησπέρα Λίτσα :)
Πότε θα τα πιούμε να τα πούμε;!

 

Κατά τις 7:38 μ.μ., Blogger Λίτσα

Καλησπέρες σε όλους. Τώρα, πού ν' απαντάω σε έναν-έναν ξεχωριστά: αδύνατον. Εν συντομία - θα ήταν αδύνατο ν' αρχίσει η νέα τηλεοπτική σεζόν και να ΜΗΝ σχολιάσω, έτσι;
Ελπίζω από Σαββατοκύριακο να είμαι λιγότερο πιεσμένη (αλλά πολύ λίγο, όμως)- άντε γιατί σας πεθύμησα.
ΥΓ προς όλους, ξανά: ναι, βρε, θα έρθω και θα τα πιούμε (να δούμε πότε, με όλα αυτά...)

 

Κατά τις 11:17 μ.μ., Blogger roidis

από τα πιο ανάλαφρα και πασπαλισμένο με λεπτή (και χοντρή) ειρωνία.

κάνε κάνα μπάνιο για μένα τώρα που μου λείπει η θάλασσα.

(θα ποστάρω και χιουμοριστικά πράματα, υπομονή διάολε!)

 

Κατά τις 12:09 π.μ., Blogger Λίτσα

Έτσι βρε Ροΐδη, για να τιμήσεις και το επώνυμο

 

Κατά τις 10:19 π.μ., Blogger zero

Καλως γυρισες...
...στο καναλι των blogs.

ΥΓ: καλημερα.

ζερο.

 

Κατά τις 4:39 μ.μ., Blogger Eu-aggelos

Καλά τα ποστ,καλά τα σχόλια αλλά τη φάτσα σου πότε θα τη δούμε;αντε έχουμε τον αλλον στα ξένα έχουμε κι εσένα παρούσα-απούσα...άμαν πια!

 

Κατά τις 5:21 μ.μ., Blogger zero

Αστην την κοπελα ρε ...Ριβαλντο.

ΥΓ: γεια σου Ευαγγελε ...Ολυμπιακαρα.

ζερο.

 

Κατά τις 10:38 μ.μ., Blogger Π

Oφείλω να απαντήσω επισημαίνοντας κατά πρώτον ότι το ποστ, πέρα από τις χονδροειδείς παραναγνώσεις, περιλαμβάνει ένα «μανίας» και ένα «ξέρεις» χωρίς τελικό σίγμα, ένα «του» χωρίς υ, ένα «σωρό» χωρίς τόνο, και ένα «σίγουρα δεν» χωρίς κενό διάστημα.

Kατά δεύτερον, η παροιμία στην οποία αναφέρεται ο cyrusgeo είναι χαρακτηριστική περίπτωση λογικής πλάνης: κατηγορώντας τον γάιδαρο ουδόλως απαλλάσσεις των ευθυνών του τον πετεινό.

Kατά τρίτον, σε αρκετές περιπτώσεις το πρόθεμα «μετα» είναι αγγλιστί «post»: τούτου δοθέντος, ο σχολιασμός πρέπει να ονομασθεί postposting.

Aν δε αντί των ποικίλων γελοίων παρακολουθούσατε σοβαρούς ανθρώπους, μπορεί να μαθαίνατε και ολίγην μεταϊστορίαν ή μεταγεωγραφίαν:

«H Eλλάδα έχει γεννηθεί για να κατακτά. H Eλλάδα απέδειξε για μία ακόμα φορά ότι όταν θέλει μπορεί» (Παπανδρέου, μετά τη νίκη της Eθνικής Mπάσκετ επί της των HΠA).

«Πρέπει να περάσουμε στην άλλη όχθη του βουνού» (Aλαβάνος, κατά τη συνέντευξη τύπου στη ΔEΘ).

 

Κατά τις 12:49 π.μ., Blogger Λίτσα

zero - πες του τα, πες του τα, όλοι με καταπιέζουν εδώ πέρα.
π - he is back! (alas...)